Kargalar Ölüleri İçin Cenaze Töreni Mi Düzenliyor?
2012 yılındaki ''Animal Behaviour'' dergisinde yayımlanan araştırmaya göre[kaynak], ''Alakarga'' olarak bilinen kuş, kendi türünden bir kuşun ölüsünü gördüğünde yiyecek arayışına son verip diğerlerine sesleniyor. Çağrıyı duyan alakargalar, ölü kuşun etrafında toplanıyor. California Üniversitesi'nden Teresa Iglesias ve arkadaşları, çeşitli evlerin arka bahçelerine renkli tahta parçaları, ölü alakargalar, içi doldurulmuş alakarga ve orman baykuşları bıraktı. Araştırmacılar, renkli tahta parçalarına tepki vermeyen alakargaların kendi türünden kuşun ölüsünü gördüğünde diğerlerini uyarmak için farklı biçimde ötmeye başladığını ve çağrıyı duyan diğer alakargaların da ölü kuşun etrafında toplandığını belirledi.
Alakargalar, en büyük düşmanları olan orman baykuşlarını gördüğünde
de türdeşlerini uyarıyor. Çağrıyı duyup bir araya toplanan alakargalar,
ortak düşmanlarının üzerine çullanıyor. Alakargalar, aynı davranışı içi doldurulmuş alakargaları gördüklerinde de sergiliyor. Alakargaların kendi türlerinden bir kuşun ölümünü diğerleriyle paylaşılması gereken bir durum olarak gördüklerini belirten Iglesias, söz konusu kuşların aynı zamanda türdeşlerinden birinin ölümüne neden olan şeye karşı birbirlerini güvenceye almaya ve bir araya toplanarak karşılarına çıkabilecek riski azaltmaya çalıştıklarına işaret etti.
Washington Üniversitesi’nden Kaeli Swift’in deneyi
Kargalar ölülerinin yanında ilginç davranışlar sergileyen kuşlardır; etrafında toplanıp yüksek sesle öterler.
Bazıları bunun bir tür cenaze töreni olduğunu iddia eder.Washington Üniversitesi’nden Kaeli Swift’in deneyi
Kargalar ölülerinin yanında ilginç davranışlar sergileyen kuşlardır; etrafında toplanıp yüksek sesle öterler.
Ama aslında bilim insanlarının elinde anlatımlardan öte bir kanıt olmadığı için bu davranış sırrını koruyor.
2015 yılında bu konuyu araştırmak için bir deney yapıldı. Araştırmada kargaların kendilerine tehdit olarak algıladığı yüzleri unutmadığı bilgisinden hareket edildi.
Bu daha önceki araştırmalarda ortaya çıkmıştı. Kargalar bu tehlikeli yüzü diğerlerine de öğretir. Böylece yıllar geçmiş olsa bile kargalar sürü halinde bu kişiye karşı ötmeye başlar.
Kargaların gazabını çekmemek amacıyla bir yüze gerçeğe benzer bir maske takılır.
Washington Üniversitesi’nden Kaeli Swift’in kargalara daha önce yemek verdiği bölgeye bu maskeli kişi gönderilir.
(Telif:Kaeli Swift)
Swift burada kargalara yemek verirken, maskeli kişi de 30 dakika boyunca elinde ölü bir karga tutar.
“Ben hep yardımsever besleyici konumundaydım, kargaları kendime düşman etmemiştim. Ben yemek tutarken ikinci kişi beliriyordu. Elinde sakin bir şekilde ölü bir karga tutuyordu sadece, çöpe atacakmış gibi.”
Bu maskeli kişinin belirdiği ilk gün kargalar Swift’in sunduğu yemeklerden tümüyle kaçındı.
Sürü halinde toplanıp kendilerine tehdit olarak düşündükleri şeylere karşı sergiledikleri yüksek sesle ötme, taciz etme tutumuna girdiler.
Araştırmacılara göre bu davranışın birden fazla amacı olabilirdi. “Tehdide karşı azarlama, hakimiyetini sergileme ya da tehlikeli kişi ya da yerle ilgili toplu eğitim” gibi.
Karganın yanına bir de şahin konduğunda diğer kargalar yiyeceklerden tümüyle kaçınıyordu. Şahini tehlikeli buluyorlardı.
Maskeli kişi ertesi gün elinde ölü karga olmadan tekrar geldiğinde kargalar yine yiyeceklere gelmedi.
Bu sonuçlar kargaların kendilerine tehlikeli olarak algıladıkları bölgeden ya da kişiden kaçındıklarını gösteriyordu. Başka bir deyişle kargalar ölümü biliyor ve ondan korkuyordu.
Bu korku kalıcı oluyor, altı hafta sonra bile 65 çift karganın üçte birinden fazlası aynı şekilde tepki gösteriyordu.
Telif:Kaeli Swift
Hayvanların ölülerine nasıl yaklaştığı sorununu ele alan araştırmalardan biri olan bu çalışma Animal Behaviour dergisinde[kaynak] yayımlandı. Kargalarla aynı familyadan gelen alakargaların da ölüleri karşısında ‘cenaze merasimi’ türünden davranış sergiledikleri biliniyor.
Fakat alakargalar aynı davranışı kendileriyle aynı büyüklükte olan başka bir kuş türüne karşı gösterse de kargalar böyle yapmıyor, maskeli kişinin elinde bir güvercin tutması halinde bundan rahatsız olmuyorlardı.
Bu bulgular kargaların insan yüzünün ayrıntılarını öğrenip hatırlamada hafızalarının ne kadar önemli olduğunu gösteriyor. Böylece kargalar tehlikeli kişileri zararsız insanlardan ayırmayı öğreniyor.
Swift, bu araştırmanın kargaların insanla başarılı bir şekilde bir arada yaşamak için nasıl evrildiğine önemli bir örnek olduğunu söylüyor.
Kargalar da artık ölüm halini anlama ve hatta yas tutmasıyla bilinen az sayıdaki hayvanlar arasında sayılıyor. Fil, zürafa, şempanze ve kargagiller ölülerinin yanında toplanmasıyla biliniyor.
Araştırmacı Mark Schwaiger ise kargaların zekasıyla alakalı şunları söylüyor: "Kargalar, eğitmeyi en çok sevdiğim kuşlar çünkü çok zekiler. Hatta sizden bile zeki olabilirler. Kuşlarımdan biri, başımı çevirdiğim anda belimdeki köpek mamasıyla dolu yem torbamı alıp kaçmayı öğrendi."
Kaynaklar
1.http://www.bbc.com/earth/story/20150930-the-birds-that-fear-death
2.https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0003347215003188?np=y
3.Video- UW (University of Washington)-https://www.youtube.com/watch?v=I8w34QnU1sY
4.https://www.sciencedaily.com/releases/2012/09/120911162031.htm