Görsel telif:ESO, ESA/Hubble, NASA
Alman bilim adamı Albert Einstein'ın izafiyet teorisinin, Güneş Sistemi dışında başka bir galakside ispat edildiği bildirildi.
Albert Einstein'ın Genel Relativite Teorisi'nin birçok kez kanıtlanmış olmasına rağmen, astrofizikçiler hala yer çekiminin alternatif etki modelleri ile uğraşıyorlar. Bu tezlerden biri, örneğin, uzun mesafelerdeki yer çekiminin, uzay-zaman eğriliği üzerinde güneş sistemi gibi yerel bölgelere göre farklı bir etkiye sahip olabileceği fikrine dayanmaktadır. Bu olasılığın incelenmek için çok daha az olasıydı.
ESO 325-G004 galaksisinin kütlesini belirlemek için iki yöntem kullandi: Birinci yöntemde, ESL 325-G004'teki yıldızların hızlarını ölçmek için VLT kullanıldı. İkinci yöntemde, Hubble Uzay Teleskobu,Einstein halkasını takip etti ve ESO 325-G004 galaksisi tarafından bükülmüş ve bozulmuş bir arka plan ışığı gözlemlemiştir.
Sonuçları Science dergisinde yayımlanan araştırma çerçevesinde, Hubble ile Avrupa Güney Gözlemevi teleskobundan elde edilen veriler bir araya getirildi.
Portsmouth
Üniversitesi Kozmoloji ve Yer Çekimi Enstitüsünden Thomas Collett'in
liderliğindeki uzmanlar, yer çekiminin yakın bir galakside Einstein'in izafiyet teorisinde öngörüldüğü gibi hareket ettiğini yer çekimsel kırılmayla gözlemledi.Gözlemin yapıldığı ESO325-G004 galaksisinin Dünya'ya 500 milyon ışık yılı uzaklıkta olduğu, bu yakın mesafenin, yer çekimsel kırılmanın kütlesinin titizlikle ölçülmesini mümkün kıldığı belirtildi.
Thomas Collett, "Genel izafiyet, büyük nesnelerin biçiminin uzay-zamanda bozulduğunu öngörüyor. Bu, bir başka galaksi yakınından geçtiğinde ışığın yön değiştirmesi anlamına geliyor. İki galaksi bizim görüş hattımızda dizilirse, güçlü yer çekimsel kırılma adı verilen olay ortaya çıkabilir. Bu durumda galaksinin geçmişine dair çeşitli imgeler görürüz. Ön plandaki galaksinin kütlesini bilirsek çeşitli imgeler arasındaki boşluk miktarı, bize genel izafiyetin galaksiler ölçeğinde doğru çekim teorisi olup olmadığını izah eder." ifadelerini kullandı.
ESO325-G004 galaksisinin yıldızlarını yörüngede tutmak için ne kadar kütleye sahip olduğunu anlamak maksadıyla yıldızların dönüş hızını ölçtüklerini kaydeden Collett, daha sonra bu kütleyi, Hubble'ın gözlemlediği güçlü yer çekimsel kırılma imge boşluklarıyla karşılaştırdıklarını ve sonucun, genel izafiyetin öngördüğü gibi çıktığını söyledi.
Collett, bunun Güneş Sistemi dışında genel izafiyetin en hassas ölçümü olduğunu sözlerine ekledi.
kaynak,
http://science.sciencemag.org/content/360/6395/1342
