Güneş bir günlüğüne yok olsaydı
Güneş bir günlüğüne yok olsaydı Güneşin sıcaklığı ve ışığının yanında kütleçekim gücünüde kaybedecektik.
Simdi başlayalım,
Baslangıc: 00.00.00
Başlangıçta kütleçekim dalgaları ve ışık sorunu farkedilmeyecektir.
Dakika: 00.08.20
Dünya çapında karışıklık ve kitlesel panik başlıyor.
Dünya bu şekilde hareket ederdi
Bu sırada Jüpiter ve Satürn gibi gezegenler gökyüzünde görünür durumdaysa, onları görmeye devam ediyoruz, çünkü bu gezegenlerden bize ulaşan ışığın yolculuk süresi uzaklıkları nedeniyle oldukça fazla. Ancak, yaklaşık 50 dakika sonra Jüpiter, 80 dakika sonra ise Satürn gökyüzünde görünmez hale gelecek.
Dünya yörüngeden çıktığı için bir gün boyunca dümdüz ilerlerdi ve güneş geri döndüğünde ise,dünya başka bir yörüngede olacaktı. Bu muhtemelen neredeyse dairesel dünya yörüngesinden daha güçlü bir merkezciliğe sahip bir elips olacaktır. Ayrıca, yeni yörünge eskiye göre daha uzak olma ihtimalide var.Kuvvetle ihtimal, dönme tarafına doğru hafif bir sapma olur.
Saat: 1.00.00
Gökyüzü tamamen simsiyah oluyor.
Evren, şimdi dolunayın 1/300 parlaklığı ile tek ışık kaynağımızdır, böylece çok az şey görebiliriz.
Artık fotosentez yapılamıyor.Tüm insanlar senede 6 bilyon kg oksijen alırlar.
Atmosferde ise hala bir trilyon kg oksijen bulunuyor.Böylelikle oksijen ve nefes sorunumuz yok.
Sehir ışıklandırmaları devam ediyor.
Saat:22.00.00
Duyarlı olan birkaç bitki türü solar ve ölmeye başlar.Dünya 2 derece daha soğur.Ancak dünyanın yeraltındaki sıcaklığı ısı vermeye devam eder.
Saat:24.00.00
Güneş geri döndü.
Dünya yavaşlayacak ve güneşin etrafında oldukça eliptik bir yörüngeye girmeye başlayacak.
Bir yil sonra
365 gün sonra Dünya yeni yörüngesinde Güneşin etrafında tam dönüşünü tamamlamamış olacak çünkü yeni yörünge çok daha uzun olacak.
Yarım yıl, dünya donacak ve yarım yıl kadarda cok sıcak olacak.Yani kılpayı hayatta kaldık.
Özetle,yaklaşık 8,5 dakika sonra, dünya yörüngesini terk edecekti ve aniden karanlık ve soğuk olacakti. Bir gün sonra, dünya yeniden güneş tarafından yakalanacak ve eliptik bir güneş yörüngesine girecekti. Yine ışık ve sıcak olacaktı. Mevsimler muhtemelen güneş ile dünya arasındaki mesafeye bağlı olacaktır, bu da mevsimlerin kuzey ve güney yarımkürede aynı zamanda geçerli olacağı anlamına gelir.
Peki Güneş tamamen yok olsaydı?
Isaac Newton ve Albert Einstein’ın bile üzerine kafa yordukları bir konuydu. “Güneş birden bire kaybolsaydı bunu Dünya üzerindeki bizler ne zaman hissederdik?” sorusuna cevap arayan bu iki bilim insanı kütleçekimine getirdikleri iki farklı bakış açısı nedeniyle bu soruyu da farklı yorumlamışlar.
Einstein’ın 1915 yılında yayınladığı genel görelilik kuramından önce, yani Newton’un kütleçekim teorilerinin tamamiyle doğru kabul edildiği yıllarda, bilim insanları Güneş tarafından Dünya’ya uygulanan kütleçekiminin hiç bekleme olmaksızın aniden hissedildiğini düşünüyorlardı. Yani bu teoriye göre Güneş’in birden bire yok olması halinde Dünya da tam olarak aynı saniyede uzayda serbestçe dolanmaya başlamalıydı.
Tabi Newton’un bu kütleçekim teorisini ışığın hızıyla birlikte düşündüğümüzde işler biraz daha garipleşiyor. Zira ışık Newton’un teorisindeki kütleçekim gibi aniden hareket edebilen bir şey değil. Saniyede 300.000 km hızla hareket eden ışığın Yeryüzü’ne ulaşması da yaklaşık 8 dakika sürüyor. Dolayısıyla Güneş'in birden bire yok olması durumunda bizler yine de tam 8 dakika boyunca hala gökyüzünde aslında var olmayan bir Güneş görmeye devam ediyoruz. Yani Newton bakış açısına göre Güneş yok olur, önce bunu hissederiz, ancak bu durumu gözlerimizle görmemiz yaklaşık 8 dakikamızı alır.
Ancak Einstein’in genel görelilik kuramında da açıkladığı gibi kütleçekimi aslında ani hissedilen bir şey değil. O da ışık gibi tam olarak ışık hızında hareket ediyor. Bir başka deyişle 333.0000 Dünya kütlesindeki Güneş aniden kaybolsa dahi biz tam 8 dakika boyunca bu durumun varlığından haberdar olamıyoruz. Güneş, hala bizi aydınlatmaya ve çekim kuvveti uygulamaya devam ediyor.
Sonsuz Karanlık
Güneş’in aniden yok olduğunu hissedemediğimiz bu 8 dakikalık farkındasızlığın ardından artık Dünya’yı ve üzerindeki yaşamı bekleyen karanlık gelecek de kendini göstermeye başlıyor. Uzay boşluğunda serbestçe dolanmaya başlayan Dünya, güneş ışığı alamadığı için sonsuz bir karanlığa gömülüyor. SolarCentre’ın hazırladığı aşağıda görmüş olduğunuz grafikten de anlaşılacağı üzere dokuzuncu dakika itibariyle uydumuz Ay’ı bile göremez hale geliyoruz. Öyle ki artık gökyüzünde yıldızlardan başka bir şey yok.
Bununla beraber, yaşayabilmek için Güneş ışığına bağımlı olan bitkiler fotosentez yapamayacak hale gelecekler. Yaklaşık 1 hafta 10 gün içinde yeryüzündeki tüm yeşil bitkiler ölüp yok olacak Mantarlar ise fotosenteze ihtiyaç duymadıkları ve yeryüzü henüz donmadığı için bir süre daha hayatlarına devam edecekler.Dünya’nın sağlam atmosferi bir süreliğine bizleri koruyacak olsa da tabi ortalama sıcaklık değerleri de yavaş yavaş düşmeye başlayacak. İlk birkaç gün çok fazla bir şey hissetmiyoruz, ancak yalnızca iki ay içerisinde ortalama sıcaklık -123 dereceye kadar iniyor. Dört ay sonraysa sıcaklık değerleri -198 dereceyi görüyor. Bu sıcaklıkta atmosferde bulunan tüm karbondioksit donacak ve atmosferimiz saf haliyle bitki yaşamına izin vermez hale gelecek.Güneş ışığına bağımlı olan algler öldüğü için okyanusların besin zinciri kesintiye uğrayacak. Alglerle beslenen canlılar ölecek. Bu canlılarla beslenen diğer küçük canlılar da ölecek. O küçük canlılarla beslenen balıklar da öldüğü için daha büyük balıkların da nesli tükenecek. Özetle okyanusların ilk 1 km’lik derinliğine kadar yaşayan tüm canlılar yok olacak.Yani yalnızca bir iki ay içerisinde insanların yüzeyde yaşama şanşları kalmıyor. Sadece bazı büyük ağaçlar ve mikroorganizmalar hayatta kalabiliyorlar.
Güneş’siz geçen birkaç hafta sonunda insanların yaşamaya devam edebilmeleri içinse tek bir çözüm kalıyor: Okyanuslar altında yaşamak. Zira okyanusların en derin bölgeleri hala Dünya çekirdeği tarafından bir nebze olsun ısı alabiliyorlar. Yaşam burada bir süre daha devam edebilir, ancak elbette bu da bizleri kurtarmaya yetmeyecek.
Yalnızca 2 ay içerisinde donmaya başlayan okyanuslar tam 1000 yıl sonundaysa tamamiyle buz kütlelerine dönüşüyorlar. Sıcaklık değelerinin -240 dereceye kadar düştüğü bu noktada artık Dünya atmosferi de tamamiyle çöküyor ve Yeryüzü uzay radyasyonlarına karşı savunmasız kalıyor.
SolarCentre'nin çok güzel bir şekilde hazırladığı grafik Güneş 5 milyar yıl daha bizimle
Tüm bu olaylar tamamiyle bilim insanlarının merakları sonucu ortaya çıkmış varsayıma dayalı hayali durumlar. Gerçeğe dönücek olursak yıldızımız Güneş’in yaklaşık 5 milyar yıl daha yaşamaya devam edeceğini söyleyebiliriz; ancak yine de muhtemelen bunun 4 milyar yılında insanlık diye bir şey kalmayacak. Zira 1 milyar yıl içerisinde inanılmaz seviyelerde ısınacak olan Güneş, Yeryüzü’ndeki okyanusları kaynama seviyesine kadar ısıtacak ve dolayısıyla Dünya da yaşanılamaz bir hale gelecek. Tabi o zamanları da muhtemelen bizler görmeyeceğiz.
Brian Green’in konu üzerine yaptığı küçük açıklamayı aşağıdaki YouTube penceresinden izleyebilirsiniz.
Kaynaklar,
1.http://www.thesolarcentre.co.uk/blog/2016/11/16/if-the-sun-disappeared/
2.Video- World Science U -Brian Greene
3.https://de.quora.com/Wenn-die-Sonne-pl%C3%B6tzlich-f%C3%BCr-einen-Tag-verschwinden-w%C3%BCrde-was-w%C3%BCrde-mit-der-Erde-geschehen
